عنوان « تنها پارك ملّي افغانستان» بيانگر اهميّت و استراتژي جغرافيايي منطقه بند امير مي‌باشد. بند امیر بعنوان پارک ملی افغانستان دارای جذابیت های توریستی بی شماری است که همه ساله هزاران گردشگر خارجی و داخلی را به سمت خود می کشانَد.
طبیعت بکر، آبهای خوشرنگ و نیلگون، ماهی های شوخ، جویبار خروشان، کوههای سربه فلک کشیده و دره های وهم انگیز، سبزه زاران و نیز طبیعت وحش، از زیبایی های خاص بندامیر می باشند.
بند امير در 75 كيلومتري شمال غرب ولايت باميان و در 34 كيلومتري و لسوالي يكاولنگ قرار دارد. ساحه پارك ملي بند امير 75000 هكتار زمين را شامل مي شود. ارتفاع ناحيه مذكور از سطح دريا 2909 متر است. كه در طول البلد 22-11-67 شرقي و عرضي البلد 19-49-34 شمالي و در ميان سلسله جبال هندوكش و بابا قرار دارد.
آب كوه هاي مرتفع و برفگير اطراف به اين درياچه ها نفوذ مي كند، و با محلول آهك و كلسيم كاربونت مخلوط گشته از دهانه خروجي جريان آب به شكل شير آبي در مي آيد.
جداره هاي اطراف كه اكثراً از سنگ هاي رسوبي تشكيل يافته است بطور طبيعي ساختمان هاي بسيار زيبا و ديدني را به وجود آورده. كه شكل كنوني اين جداره ها جذابيت منظره مذكور را دو چندان كرده است.
در مركز پارك ملي بند امير شش سد كوچك و بزرگ وجود دارد به نام هاي: بند ذوالفقار بند پودينه، بند پنير، بند هيبت، بند قنبر، و بند غلامان كه به طور طبيعي در طول هم قرار دارد. آب هر يك از اين سدهاي طبيعي به پايين دره خود سرازير مي شود كه در نتيجه چندين آبشار بسيار زيبا به وجود آورده است.
در داخل محدوده پارك ملي بيش از بيست قريه وجود دارد. در قسمت مركزي پارك ملي و در منتهي اليه بند هيبت يك بناي تاريخي وجود دارد كه قدمت آن به حدود صد سال مي رسد معروف و مشهور به « مزار بند امير» مي باشد، در كنار بقعة مذكور آرامگاه چند تن ازبزرگان واجداد سادات بند امير قرار دارد، از آن جمله آرامگاه سيد علي حسن حاجي و شاه سيد شاه كه هر دو از اجداد سادات قريه جارب كشان هستند، قرار دارد.
مردم بومي كه از اقصي نقاط كشور به منظور تفريح و زيارت به اين جا مي آيند، اين زيارتگاه را مقدس شمرده و بعنوان قدمگاه مولا علي(عليه السلام) از خاك اطراف آن براي تبرك برداشته و از در ديوار آن طلب حاجت مي كنند، هرچند كه تابلوي حك شده سر در آن گوياي حقيقت ديگري است، در تابلوي سر در اين بنا كه از جنس گچ پخته و به صورت برجسته مكتوب گرديده است، جملة «مسجد شريف امير» به خوبي پيداست. اما عوام الناس به اين تابلوي توجه چنداني نداشته و احكام مسجد را كمتر در حق آن رعايت مي كنند.
در سال هاي قبل از جنگ، توريست ( توریزم ) بعنوان يك منبع درآمد اقتصادي براي مردم منطقه محسوب مي شد. جهان گردان و سياحان كه ابتدا براي ديدن دو مجسمه بزرگ شهر باميان مي آمدند و سپس جهت گردش تفريح به بند امير مي آمدند.
با آغاز جهاد مردم مسلمان افغانستان ، بساط توريزم از اين ناحيه بطور كلي برچيده شد و اين وضع در دوران جنگ هاي داخلي احزاب و هم چنين در دوران حكومت طالبان ادامه داشت.
پس از سقوط رژيم طالبان و روي كار آمدن دولت جمهوری اسلامی به رياست آقاي حامد كرزي، بند امير سال به سال جمعيت افزونتري به خود جذب نموده و رونق بيشتر پيدا كرد.
به دليل استراتژي جغرافياي بندامير و اشتياق سرمايه داران خارج از منطقه به سرمايه گذاري در بند امير و پلانهاي متعددي كه دولت در اين ساحه در نظر دارد، مردم بندامير در سال 1385 گرد هم آمده و يك شوراي را تحت عنوان «شوراي هماهنگي بندامير» تأسيس و آن را در وزارت عدليه افغانستان ثبت و راجستر كردند.
افرادي كه به بندامير مراجعه مي كنند شامل سه دسته مردم اند:
1. جهانگردان و سياحان كه بيشتر به منظور كارهاي تحقيقاتي در زمينه هاي آب، سنگ، ماهي ها، پرندگان و… به اينجا مراجعه مي كنند.
2. افراد بومي كه اكثراً از شهرها و به منظور سپري كردن ايام تعطيل و تفريح و تنزّه به اين جا مراجعه مي كنند.
3. افراد بومي كه اكثراً از قريه جات به اين جا مراجعه مي كنند كه هدفي جز زيارت قدمگاه مولا علي (عليه السلام) و گرفتن حاجت ندارند.
طبق آمار به دست آمده بيشترين مراجعه كننده را دسته سوم تشكيل مي دهند. حضور پرتعداد دستة سوم باعث شده است تا در بندامير يك خلأ بزرگ فرهنگي و ديني احساس شود، اين ضرورت توسط علما و طلاب ديني به خوبي احساس شده و براي پر كردن اين خلأ بود كه طرح مسجد جامع و مدرسة اميرالمومنين (عليه السلام) و در كنار آن يك كميسيون فرهنگي پي ريزي شد.
در بُعد مادي در بند امير بسياري از خدمات و لو در حدّ ابتدايي آن وجود دارد، كه در فصل گرما در راستاي رفاه حال مسافرين و توريست ها مشغول فعاليت اند..
اخبار جهانی ، بهترین و جامعترین سیستم جمع آوری خبر فارسی و قویترین
موتور جستجوی خبر و جستجوگر هوشمند خبر
اخبار جهان ، با ما از همه چیز باخبر شوید ، اخبار جهانی