نشریه اینترنتی «تایمز» چاپ بریتانیا مقاله کوتاهی منتشر کرده که در آن یک جوان 23 ساله نماینده طالبان از شهر غزنی که نخواسته نامش فاش شود، برای انتونی لوید روزنامه نگار این نشریه طرح حمایت های مالی روسیه از طالبان را افشا می کند. همانطور که انتظار می رفت این مقاله بازتاب گسترده ای در محافل اجتماعی داشته، زیرا انتونی لوید در اخبار و تحلیل های نظامی بسیار سرشناس و دارنده جایزه سالانه «پرس اواردز» در بخش «روزنامه نگاری خارج از کشور» است.
لوید سرباز سابق و قهرمان مبارزه با مواد مخدر، امروز روزنامه نگار جنگی «تایمز» است و در بسیاری از نقاط پرتنش از جمله کوزوو، چچن، عراق، افغانستان و سوریه حضور داشته است. قرار است خاطرات وی در سال 1999 تحت عنوان «جنگ من به پایان رسید، آن را از دست دادم» به فیلم تبدیل شود.
او می نویسد که هنوز روزنامه نگار نشده و فقط یک داستان باکیفیت نوشته که در آن افکارش با واقعیت ها در هم پیچیده اند. او درباره حضور روس ها در گروزنی می نویسد: «… دومین جنگ قوی ماشین ها در کره خاکی، دینامیک کشنده ای که از هر نظر فوق العاده بود. توپخانه، تانک ها، سیستم موشکی، هواپیماهای رآکتیو، هلی کوپترهای جنگی درهر لحظه جایگزین هم می شدند… من رولت روسی بازی کردم…».
لوید شاعر حقیقی جنگ است که از قدرت نظامی روس ها به حیرت می آید. اما متاسفانه، همیشه در جبهه مقابل قرار می گیرد. در درگیری های افغانستان، روس ها شرکت ندارند، اما غرب و به طور دقیق تر، لوید خیلی مایل بود که روس ها را در این عرصه ببیند، زیرا چطور می توان به مالیات دهندگان کشورهای عضو ناتو که آرمان های دموکراسی را در سر می پرورانند توضیح داد «چرا اولین و قوی ترین ماشین این کره خاکی» شانه به شانه ارتش ملی افغانستان دهه دوم را پشت سر می گذارد، اما هنوز نتوانسته بر طالبان که تازه موتورسیکلت را جایگزین اسب کرده اند، پیروز شود.
عین عبارت لوید به این قرار است: «روسیه 18 ماه است که از عملیات نظامی «طالبان» علیه کشورهای ناتو در افغانستان به واسطه برنامه مخفی ارسال و فروش سوخت برای آنها حمایت می کند. جاسوسان روس ناوگان تانکرهای سوخت را از طریق مرزهای ازبکستان با کمک شرکت «خیراتون» که نماینده «طالبان» هستند برای آنها ارسال می کند. طالبان هر ماه از فروش این سوخت تا سقف 2،5 میلیون دلار درآمد کسب می کند.
این موضوع برای رمان ماجراجویانه نظامی سابق بخش مبارزه با مواد مخدر خوب است. هیچ تانکری از طریق آمودریا عبور نمی کند و در گذشته نیز عبور نکرده است. از سوی دیگر رقم 2،5 میلیون دلار با توجه به هزینه های هنگفت امریکا در افغانستان که گاه به صدها میلیارد دلار می رسد، واقعا بی اهمیت است.
جوان بی نام از خزانه داری طالبان ساکن غزنه که هیچ ارتباطی با مرزهای ازبکستان ندارد نیز تردید برانگیز است. این جوان به گفته خودش اجازه همکاری با روزنامه نگاران در چارچوب تبلیغات برای فعالیت های طالبان در راستای توسعه ارتباطات «طالبان» با طرفداران بین المللی در واکنش به اظهارات دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا برای افزایش تعداد نیروهای نظامی امریکایی در افغانستان را دارد. بعید است که چنین شخصی وجود خارجی داشته باشد و اگر هم وجود داشته باشد، حتما روسیه را با اوکراین اشتباه گرفته و ازبکستان را با ترکمنستان. اگر به جای روسیه و ازبکستان، اوکراین و ترکمنستان را در این داستان بگنجانیم، آنوقت به واقعیت نزدیک تر خواهد بود.
خوانندگان بریتانیایی در اظهارنظرهایشان راجع به مقاله لوید ضمن بیان نقطه نظراتشان می نویسند: «حتی اگر این ماجرا واقعیت داشته باشد، خطرات فروش سوخت از سوی روسیه بسیار کمتر از خطرات ارسال سلاح های امریکایی به افغانستان است. سازمان سیای امریکا سلاح های خود را در بازار سیاه به داعش و القاعده می فروشد. این داستان هم برای منحرف کردن اذهان از اقدامات امریکا ساخته شده است».
دولت وزیری وزیر دفاع افغانستان در واکنش به این مقاله بیانیه ای آمده کرده و گفته است که روسیه باید از دولت افغانستان حمایت کند و روسیه دوست افغانستان است.
چند تن از اعضای پارلمان افغانستان نیز اعلام کرده اند که روسیه قصد دارد کنترل درگیری ها در منطقه را برعهده بگیرد. با این سخنان کاملا مشخص است که آنها از جنگ خسته شده اند و همه را به چشم دشمن می بینند.
ناهید فرید نماینده پارلمان افغانستان می گوید: «روسیه می خواهد کنترل جنگ در منطقه را به دست بگیرد، اما مردم افغانستان نباید به خاطر این جنگ صدمه ببینند».
رکس تیلرسون وزیر امور خارجه امریکا از این هم فراتر رفته و اخیرا گفته که «روسیه به طالبان سلاح می دهد و این کار خلاف قوانین و اصول بین الملل و شورای امنیت سازمان ملل است». ظاهرا این سلاح ها از طریق همان تانکرهای سوخت و از مسیر آمودریا جابجا می شوند.
وزارت امور خارجه روسیه مقاله منتشر شده در «تامیز» را «جعلی خوانده و به واکنش های تند رسانه های غربی و افغانستان طی بیانیه زیر پاسخ داده است:
«یک بار دیگر خاطر نشان می کنیم که روسیه از جنبش طالبان هیچ حمایتی نمی کند و سیاست کمک به دولت جمهوری اسلامی افغانستان را در راستای اقدامات همه جانبه برای ایجاد حکومت صلح آمیز، مستقل، پایدار، توسعه یافته اقتصادی و آزاد از قیود تروریسم و قاچاق مواد مخدر ادامه می دهد».
رسانه های غربی با انتشار این مقالات توطئه آمیز و تاکید بر ارسال محرمانه تانکرهای سوخت از سوی روسیه و یا آنچه که در مقالات قبلی درباره تعمیرات تانک های طالبان توسط روسیه در تاجیکستان و ارسال آنها از طریق آمودریا مطرح کرده اند، در حقیقت نظامیان امریکایی و هواپیماها، پهپادها، نمایندگان و ماموران مزرها و گمرک های آنها را در شرایط نامناسب قرار می دهند، چنین بیانیه هایی از سوی آنها هیچ اساس و پایه ای ندارد.
در خصوص نقشه فروش سوخت توسط طالبان هم باید گفت که این موضوع می تواند واقعیت داشته باشد، زیرا «طالبان» بدون هیچ شکی از یک منبع خارجی حمایت مالی دریافت می کند. حال موضوع دخالت آن عده از کارمندان دولتی فاسد افغانستان به میان می آید که توجهشان به فعالیت های سازمان «طالبان» است. این موضوع بحث دیگری را طلب می کند.
