سیاستهـای مبهم ناتو در مبارزه با تروریسم در افغانستان و شبه قاره هند تمامی ندارد. این ابهاماتهـا سالهاست ادامه دارد. از زمان تشکیل القاعده و طالبان گرفته تا زمان حمله دولت جرج واکر بوش به افغانستان با شعار مبارزه با تروریسم؛ اما اکنون پس از 14 سال حضور این نیروها، شاهد ایجاد هرج و مرجی مزمن و دامنهدار در افغانستان هستیمـ.
در این حالت صحبتهـای از حضور دوامدار ناتو در افغانستان به میان میآید. این در حالی است که اکنون پس از 14 سال حضور ناتو، گروههـای تروریستی تقویت شده و بر تعداد آنان نیز افزوده شده است.
در این برهه زمانی حساس باید بر روی استراتژیهـای کلـان ناتو در افغانستان متمرکز گردید. استراتژیهـایی که نشان میدهد حضور بلند مدت در افغانستان هدف واقعی و اصلی آتلـانتیکیهـا محسوب میشود.
ناتو در طول بیش از 14 سال اخیر نتوانست تروریسمـ و بحران را در افغانستان و شبه قاره هند از بین ببرد. ناتو از یک سو با شعار مبارزه با تروریسمـ به افغانستان لشکر کشی نموده و از سوی دیگر، به جای نابودی آنها اعضای ناتو به مذاکره و صلح با تروریستان در افغانستان روی آورده است.
آنچه اخیرا در کندز، بدخشان، فاریاب و… رخ داده است نمونهای بارز از اشتباهات خواسته یا ناخواستۀ 14 ساله ناتو محسوب میشود. اما حالـا بعد از 14 سال به نظر میرسد که اعضای ناتو نمی دانند راه حال بحران افغانستان چه است و میرود تا همچنان بر اشتباهات این پیمان در خصوص افغانستان افزوده شود.
در این میان تاکنون بحثهای زیادی درخصوص سطح حضور ناتو در افغانستان مطرح شده است. مقامات ارشد ناتو اساسا قصد ندارند به این سئوال پاسخ دهند که سطح حضور آنها به صورت مشخص در افغانستان تا چه اندازهای خواهد بود.
به نظر میرسد آتلـانتیکیها از ناامنیهـای موجود در افغانستان بیش از هر مقوله دیگری به نفع حضور دوامدار خودشان استفاده میکنند و هیچ برنامهای دقیقی برای ثبات و امنیت افغانستان ندارند.
در این خصوص اخیرا مقامـهای ارشد ناتو تاکید کردند که آلمان، ترکیه و ایتالیا قصد دارند تا نیروهای مستقر خود در خاک افغانستان را در سطح فعلی حفظ کنند. مقامـهای ارشد ناتو تصریح کردند که پس از تصمیمـ دولت امریکا برای تمدید حضور نظامی 14 ساله خود در افغانستان، دیگر اعضای ناتو نیز نیروهای خود را در این کشور حفظ خواهد کرد.
در این میان پس از تهیه یک گزارش طبقهبندی شده برای نشست آینده وزرای ناتو، قرار است این سازمان حمایت خود از نیروهای امنیتی افغانستان را گسترش دهد.
این گزارش میافزاید که آموزشدهندگان نظامی ناتو قرار است به مناطق جنگی افغانستان اعزامـ شوند و حفاظت از آنها در مواقع بحرانی نیز از طریق پشتیبانی هوایی نیروهای ائتلـاف تأمین میشود.
اگر چه این گزارش هنوز توسط ناتو تأیید نشده است اما یک سخنگوی ناتو گفته که اوضاع افغانستان در نشست وزرای خارجه عضو این سازمان در بروکسل در اول و دومـ ماه دسامبر سال جاری میلـادی مورد بحث قرار خواهد گرفت.
آنچه مسلمـ است اینکه از همان سال 2001 میلـادی، ناتو با هدف حضور بلند مدت در افغانستان وارد شد. از این رو ناتو به افغانستان نیامده بود که اکنون نیز بخواهد از این کشور خارج شود.
اما چرا این نیروها خواستۀ مردم افغانستان مبنی بر آوردن صلح و نابودی تروریستان را برآورده نکرده است؟ در جواب این سوال لـازمـ است بر روی استراتژیهـای بلند مدت اعضای ناتو در افغانستان متمرکز شویم.
استراتژیهـای بلند مدتی که اگر بر روی آنها تسلطی صورت نگیرد، اوضاع و بحران افغانستان روز به روز تحت تاثیر اهداف بلند ناتو وسیعتـر و عمیقتـر میشود. به نظر میرسد اعضای ناتو حضور بلند مدت در افغانستان و شبه قاره هند را به عنوان یک استراتژی کلـان و بلند مدت مورد ارزیابی و تحلیل قرارمیدهند.
احتمالـاً اهمالکاری ناتو در نابودی تروریسمـ در افغانستان نیز در همین راستا صورت میگیرد..
